Ja do waszego nieba nie wejdę to projekt Joanny Rajkowskiej wskazujący na oderwanie, odcięcie lub dosłownie – wyrwanie. Korzenie drzew, które zostały spiętrzone w pionowych rzędach, tworzą ścianę. Powstała ona z części podziemnej organizmu rośliny, czegoś, co powinno pozostać niewidoczne, pod powierzchnią ziemi. Korzenie odżywiają, dostarczają wodę, mocują w podłożu, chronią drzewo przed chorobami. Tamtędy, poprzez systemy korzeniowe, rośliny przekazują sobie istotne informacje, a nawet substancje powstrzymujące rozwój infekcji. To one stanowią o życiu drzew. Drzewa natomiast stanowią o naszym, ludzkim życiu. Zostały jednak wyrwane z korzeniami.
W roku 2017 w Polsce wycięto miliony drzew. Część z nich to wyręb najstarszego europejskiego lasu pierwotnego – Puszczy Białowieskiej. Wiele kobiet, które są wyposażone w szczególną, somatyczną wrażliwość, opisywała swoje reakcje na nią jako przemoc dokonaną na ich własnym ciele. Mówiły, że czuły się tak, jak gdyby ktoś odciął im nogi lub uderzył. Ja do waszego nieba nie wejdę, jest próbą wskazania zarówno na skalę ekologicznej klęski, jak i na bezsilność reakcji na to, co się stało i dalej się dzieje. Te korzenie już nie ożyją. Być może jednak, wśród ich splotów rozpoczną cykl życiowy zupełnie nowe organizmy. „Wycinka”, słowo intensywnie dziś obecne w dyskursie publicznym, mówi o niebezpiecznym procederze likwidacji przyrodniczego dziedzictwa i bioróżnorodności. O tym właśnie jest praca Ja do waszego nieba nie wejdę: o anihilacji korzeni.
2017